święty Kazimierz, królewicz.
W dniu św. Kazimierza wszystkim
Kazimierom i Kazimierzom szczere i serdeczne życzenia:
długich lat życia przepełnionych zdrowiem i szczęściem.
Pogody ducha, pomyślności i ludzkiej życzliwości.
Dni pełnych słońca i radości , wszystkiego co najpiękniejsze
i najmilsze w życiu, oraz Błogosławieństwa Bożego
życzy redakcja strony Koźmic Wielkich.
Kazimierz -od słów kazi -kazać i mir -zgoda, pokój; „wprowadzający zgodę".
Patron
święty Kazimierz jest głównym patronem Litwy, jednym z patronów Polski i Kawalerów Maltańskich. Jest orędownikiem i patronem poświęcających się służbie publicznej. Jest również patronem archidiecezji wileńskiej i białostockiej, diecezji radomskiej, drohiczyńskiej i pińskiej oraz miasta Radom. Kazimierz jest jedynym świętym tego imienia.
Jego wspomnienie przypada 4 marca.
Przysłowia
„Na świętego Kazimierza, zima do morza zmierza"
życiorys.
Kazimierz Jagiellończyk urodził się w Krakowie w 1458 r. Był drugim z kolei synem króla Kazimierza IV Jagiellończyka i Elżbiety Rakuszanki, a wnukiem Władysława Jagiełły. Matka, Elżbieta z rodu Habsburgów, wiele czasu poświęcała wychowaniu dzieci, dbając o ich naukę i wychowanie. Na dworze królewskim bardzo szanowano obyczaje religijne. Młody królewicz wychowywany w surowości i prostocie przez całe życie dobrowolnie wyrzekał się wszelkich przyjemności i umartwiał się.. Przez wiele lat wychowawcą młodych Jagiellonów był ks. Jan Długosz.
Kazimierz często towarzyszył ojcu podczas zjazdów i narad, zastępował go w Koronie, gdy ten wyjeżdżał na Litwę. Kiedy najstarszy z braci Władysław zasiadł w 1475 r. na tronie czeskim, pojawiła się przed Kazimierzem szansa na koronę polską. Towarzyszył odtąd ojcu jako przyszły monarcha w podróżach po kraju i uczestniczył w naradach. Przez dwa lata, gdy król przebywał na Litwie, sprawował z zamku w Radomiu, jako namiestnik, rządy nad Koroną, Jego roztropne i sprawiedliwe decyzje budziły szacunek i podziw. Miał wrodzone poczucie sprawiedliwości i umiłowania prawdy. Cieszył się szczególną sympatią współczesnych.
W życiu religijnym pielęgnował nabożeństwo do Matki Najświętszej. Wiele czasu poświęcał modlitwie, a wcześnie rano, codziennie, w kościele adorował Najświętszy Sakrament. Otaczał opieką ubogich i chorych. Nie znosił obok siebie ludzi zakłamanych, karierowiczów, pochlebców; upominał ich, a gdy nie pomagało, oddalał.
W 1483 r .Kazimierz (chory na gruźlicę) wyjechał, wezwany przez ojca, do Wilna w nadziei, że uzdrowi go tamtejszy klimat. Niestety, kuracja nie pomogła . W 1484 r. w wieku 26 lat zmarł na zamku w Grodnie. Ciało królewicza pochowano w katedrze wileńskiej. W 1518r król Zygmunt I Stary (rodzony brat) rozpoczął starania o kanonizację Kazimierza. Uroczystości kanonizacyjne odbyły się w Wilnie w 1604 r. za panowania króla Zygmunta III Wazy.
Aktualne wezwanie
Minęło ponad pięć stuleci od śmierci św. Kazimierza. Historia Polski i Litwy zmieniła się , ludzie żyją innymi problemami. A jednak co roku, 4. marca Kościół przypomina nam postać świętego, którego postawa i dziś stanowi dla chrześcijan znad Odry i Wisły wezwanie do naśladowania. żył bowiem wartościami, aktualnymi do dnia dzisiejszego. Dlatego, tak bardzo, potrzebujemy wstawiennictwa św. Kazimierza - patrona, którego chrześcijańskie wartości życia stanowią wzór do naśladowania w naszym współczesnym świecie. Właśnie teraz musimy często i z potrzeby serca modlić się nie tylko za siebie, ale i swoich najbliższych, ubogich, bezrobotnych.
Modlitwa do św. Kazimierza.
Książe niezłomny, święty Kazimierzu, Królewski synu i chlubo Ojczyzny
Jesteś jak gwiazda, która zajaśniała nad naszą ziemią.
żyjąc na świecie,
ale nie dla świata,
Wybrałeś drogę pokornej miłości
Wiedząc, że tylko w Bogu jest wesele
I pełnia szczęścia.
Jakże jest trudno wzgardzić zaszczytami i w głębi serca pozostać ubogim
Jakże niełatwo wśród młodości pokus zachować czystość!
Naucz nas,
książę, szukać woli Pana i czułą matkę znajdować w Maryi;
Módl się za nami, święty Królewiczu,
Bo chcemy z Tobą w niebieskiej ojczyźnie
Pieśnią wdzięczności wielbić Boga w Trójcy
Przez wszystkie wieki. Amen.