Mieszkańcy Koźmic Wielkich do początków XX wieku należeli do parafii św. Klemensa w Wieliczce.
W 1923 roku, po powstaniu parafii Matki Boskiej Częstochowskiej w Gorzkowie,mieszkańców południowo-zachodniej części Koźmic Wielkich przyłączono do tej parafii. Pozostała część nadal należała do parafii w Wieliczce. Mieszkańcy uczęszczali na nabożeństwa również do kościołów położonych bliżej miejsca zamieszkania, w Sierczy, w Podstolicach i w Pawlikowicach.
W 1949 roku w wiosce zrodziła się myśl o budowie kościoła. Postanowiono, że mający powstać kościół będzie wspólnym dla mieszkańców Koźmic i Janowic. Powołano odrębne Komitety Budowy które, po rozmowach z ówczesnym ks. dziekanem Józefem śliwą, ustaliły, że miejscem budowy będzie plac przy skrzyżowaniu dróg Wieliczka-Myślenice z drogą do Janowic. W lipcu tegoż roku książę kardynał Adam Stefan Sapieha odprawił tam Mszę św. Do budowy kościoła jednak nie przystąpiono z powodu braku zezwolenia władz państwowych. W 1977 roku powstał nowy Komitet Budowy Kościoła. Pod budowę przyszłej świątyni Rozalia Kapusta ofiarowała swoją parcelę, znajdującą się poniżej szkoły. W miejscu tym poświęcono krzyż i odprawiono Mszę świętą. Niestety i tym razem, mimo usilnych starań metropolity krakowskiego księdza kardynała Karola Wojtyły (późniejszego papieża), ks. prałata Władysława Grohsa z Wieliczki, członków Komitetu, władze komunistyczne ponownie odmówiły wydania zezwolenia na budowę świątyni.
Ostatecznie sprawę budowy kościoła udało się zrealizować powstałemu w 1981 roku Komitetowi Budowy, którym kierował Władysław Gibała.
14 listopada 1981 roku w Domu Kultury w Koźmicach Wielkich, w obecności księży parafii św. Klemensa w Wieliczce: Kazimierza Gałońskiego - proboszcza oraz Andrzeja Wąchały – wikariusza, mieszkańcy powołali Komitet Budowy Kościoła.
Ustalono wówczas, że nowy kościół w Koźmicach Wielkich powstanie, na działce położonej w sąsiedztwie Szkoły Podstawowej.
28 maja 1983 roku, w wigilię uroczystości Trójcy świętej, ks. kardynał Franciszek Macharski poświęcił plac pod budowę przyszłej świątyni.
W rok później, 1 lipca 1984, roku ks. biskup Jan Pietraszko, w obecności tłumnie zebranych wiernych, dokonał uroczystego wmurowania kamienia węgielnego. Informuje o tym tablica pamiątkowa wmurowana po prawej stronie wejścia do kościoła, na której wyryto napis: „Kamień Węgielny z fundamentów bazyliki O.O Dominikanów w Krakowie dla kościoła pod wezwaniem Trójcy świętej W Koźmicach Wielkich, poświęcił Jego świątobliwość Papież Jan Paweł II 22 czerwca 1983 roku. Wbudował J.E. ks. biskup Jan Pietraszko 11 lipca 1984 r.”
Kościół powstawał etapami, głównie dzięki ofiarności miejscowej ludności, byłych koźmiczan, którzy opuścili wieś, a także duszpasterzy budowanej świątyni, pomagała też wielicka parafia, jak również ludność okolicznych wsi, oraz wielu innych ofiarodawców.
Fot. Czerwiec 1969 - rozdanie świadectw z nauki religii - katecheta ks. Stanisław Krupa w otoczeniu uczniów Szkoły Podstawowej w Koźmicach Wielkich
1 września 1984 roku, po 24. latach nauki religii w domach prywatnych, dzieci odbyły pierwszą lekcję religii w salce w przyziemiu kościoła. Katechezę prowadził wówczas ks. Edward Półchłopek.
W następnym dniu, 2 września 1984 roku, w kaplicy odprawiona została przez ks. proboszcza Kazimierza Gałońskiego pierwsza Msza święta.
W 1985 roku w kaplicy miała miejsce pierwsza Komunia święta
dzieci klas drugich szkoły podstawowej w Koźmicach Wielkich.
W czerwcu 1985 roku ksiądz kardynał Franciszek Macharski utworzył Ośrodek Duszpasterski w Koźmicach Wielkich i mianował duszpasterzem ks. Stanisława Gąsiorka (wikariusza parafii św. Klemensa w Wieliczce). Ksiądz zamieszkał w Koźmicach, prowadził duszpasterstwo, sprawował nadzór nad budową kościoła. W październiku 1986 roku zastąpił go ks. Michał Dziedzic.
W 1987 roku do pomocy księdzu Dziedzicowi przybył na krótko ksiądz Wojciech Dzierżęga, który z Koźmic wyjechał na misje do Niemiec.
W sierpniu 1988 roku ksiądz kardynał Franciszek Macharski mianował księdza Władysława Jewiarza duszpasterzem Ośrodka Duszpasterskiego w Koźmicach.
Budowa Kościoła trwała siedem lat. 26 maja 1991 roku - to niezwykły dzień w historii Koźmic Wielkich i ich mieszkańców. W tym dniu ksiądz kardynał Franciszek Macharski w obecności duchownych dekanatu wielickiego, tłumu wiernych i zaproszonych gości poświęcił kościół p.w. Trójcy świętej.
25 grudnia 1993 roku ks. kardynał Macharski wydał dekret o erekcji parafii p.w. Trójcy świętej w Koźmicach Wielkich, na mocy, którego została utworzona parafia, wytyczono jej granice. Pierwszym proboszczem został mianowany ksiądz Władysław Jewiarz (zmarł 26-08-2009).
W 2000 roku w Koźmicach Wielkich obchodzono uroczyście jubileusz „2000 lat chrześcijaństwa”. Do jubileuszu parafia przygotowywała się bardzo starannie.
W oknach kościoła założono witraże, odnowiono kapliczkę domkową, znajd.ującą się na granicy Koźmic i Sierczy oraz figurę św. Jana Nepomucena, stojącą przy drodze do Janowic. Wśród uczniów szkoły podstawowej w Koźmicach i dzieci w przedszkolu zorganizowano konkurs p.t. „Znaczenie 2000 lat chrześcijaństwa w historii i w kulturze narodu polskiego”.
W roku 2000 odbyły się liczne pielgrzymki, głównie z inicjatywy Akcji Katolickiej, między innymi do: Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-łagiewnikach, do Lichenia, Ludźmierza, Kalwarii Zebrzydowskiej, do Krakowa na Wawel i piesza pielgrzymka do Sanktuarium Matki Bożej księżnej Wieliczki. Ich głównym przesłaniem było pogłębienie wiary oraz uzyskanie odpustów jubileuszowych.
W ramach nowenny przez dziewięć tygodni, poprzedzających Nawiedzenie Matki Boskiej Częstochowskiej, w rodzinach odmawiano wspólnie modlitwy. Bezpośrednio przed przybyciem kopii obrazu Matki Boskiej, odbyły się pierwsze w parafii misje święte, o których przypomina pamiątkowy krzyż misyjny, wiszący po prawej stronie przy wejściu do kościoła, oraz marmurowa tablica umieszczona pod chórem. Misje prowadził ks. Marian Kozina z zakonu księży Jezuitów.
Punkt kulminacyjny Wielkiego Roku Jubileuszowego miał miejsce w dniach 21 i 22 lutego 2000 roku, kiedy to parafia przeżyła, pierwsze w swej historii Nawiedzenie kopii obrazu Matki Bożej Częstochowskiej. Uroczystościom przewodniczył ksiądz biskup Jan Szkodoń, w asyście księdza dziekana Zbigniewa Gerle, księży z sąsiednich parafii oraz kapłanów, którzy tu wcześniej pracowali.
W lipcu 2000 roku w przyziemiu kościoła, zaadaptowano dawną kaplicę na salę spotkań. Nazwano ją „Przystań”. Można tu miło spędzić wolny czas. Do jej powstania przyczynił się ksiądz proboszcz Władysław Jewiarz, członkowie Akcji Katolickiej oraz parafianie.
W 2002 roku, dzięki ofiarności parafian, firma remontowo-budowlana Adama Kani wykonała ocieplenie murów i elewację kościoła, wymieniła również część zniszczonego betonowego chodnika na chodnik z kostki brukowej. W kościele wykonano nową instalację elektryczną i zamontowano piece elektryczne.
Z Koźmic Wielkich i Małych wywodzi się wielu księży:
ks. Franciszek Sitko, ks. Klemens Tatara, ks. dr Franciszek Ciaptacz, ks. Władysław Dańda – franciszkanin, ks. prałat Ludwik Michalik, ojciec Lukasz Porąbka.
Prymicja ks.Ludwika Michalika w 1960 roku.
Autor artykułu : Andrzej Janowski.