27 lutego 2009 r. po Drodze Krzyżowej i Mszy świętej spotkaliśmy się na 119. zebraniu POAK, którego tematem był „Święty Paweł pod Damaszkiem".

Szaweł urodził się w Tarsie około 5-10 roku po Chrystusie. Pochodził z rodziny żydowskiej, po której odziedziczył obywatelstwo rzymskie. Uczył się rzemiosła - tkania płótna namiotowego. Później przybył do Jerozolimy, aby studiować Torę. Gorliwość w strzeżeniu tradycji religijnej sprawiła, że mając około 25 lat, stał się zdecydowanym przeciwnikiem i prześladowcą Kościoła. Uczestniczył, jako świadek w kamienowaniu św. Szczepana. Około 35 roku z własnej woli udał się z listami polecającymi do Damaszku, aby tam ścigać chrześcijan.

Opis wydarzeń dotyczących Świętego Pawła pod Damaszkiem znajduje się w Dziejach Apostolskich, (w rozdz. 9.1-17; 22. 3-21; 26.12-19).

Kiedy Szaweł zbliżał się do Damaszku, u bram miasta olśniła go nagle światłość z nieba. A gdy upadł na ziemię, usłyszał głos: „Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?" - „Kto jesteś, Panie?" - zapytał. A On odparł: „Jestem Jezus, którego ty prześladujesz".

Po wizji Szaweł stracił wzrok, prowadzony przez współtowarzyszy udał się w kierunku Damaszku. Tu w  domu Judy, spędził trzy dni, potem spotkał się z Ananiaszem, który uwolnił go od ślepoty. Po niespodziewanym i cudownym nawróceniu Szaweł przyjął chrzest i zmienił imię na Paweł, zetknąwszy się z Jezusem doznał porażającej przemiany umysłu i myślenia. Uznał w Jezusie Boga, zapragnął Go poznać i całkowicie się do Niego upodobnić.

Nawrócenie świętego Pawła jest ważnym wydarzeniem w dziejach pierwotnego Kościoła, ale jeszcze bardziej bezcenne staje się dla życia każdego człowieka, powołanego jak Paweł, do nieustannego nawracania się. Bóg, który jest kochającym Ojcem, pragnie nawrócenia każdego człowieka.

Święty Paweł, prawdopodobnie, w latach 35-37 przebywał na Pustyni Arabskiej, gdzie prowadził życie pustelnicze. Po powrocie do Damaszku rozpoczął głoszenie Dobrej Nowiny. Jako Apostoł Narodów odbył trzy podróże misyjne: pierwszą - w latach 44-49 razem z Barnabą i Markiem, do Cypru-Galacji; drugą w latach 50-53 do Filippi-Tesaloniki-Berei-Achaii-Koryntu, razem z Tymoteuszem i Sylasem; trzecią w latach 53-58: do Efezu-Macedoni-Koryntu-Jerozolimy. W Palestynie Paweł został aresztowany, dwa lata spędził w więzieniu w Cezarei. Gdy odwołał się do cesarza, został deportowany drogą morską do Rzymu. Po uwolnieniu z więzienia, udał się do Efezu, Hiszpanii i na Kretę. Tam w 64 roku aresztowano go po raz drugi. Zginął śmiercią męczeńską, przez ścięcie mieczem w 67 roku, (w tym samym, co św. Piotr). W IV wieku szczątki Pawła Apostoła złożono w grobowcu w Rzymie, nad którym wybudowano bazylikę, zwaną Bazyliką św. Pawła za Murami. Święty Paweł, nazywany Apostołem Narodów, jest autorem 13 listów do gmin chrześcijańskich, włączonych do ksiąg Nowego Testamentu.

Po konferencji i modlitwie, Andrzej Janowski, przedstawił sprawozdanie z zebrania Zarządu w dniu 28.01.2009 r. oraz przekazał wiadomości z życia Kościoła w Polsce, Europie i w świecie za okres 01/02 - 2009 r. (załącznik w kronice). Poruszyliśmy również temat związany z rekolekcjami członków Akcji, które odbędą się w Zakopanem-Księżówce, w dn. 20-22 marzec 2009 r. Członkowie Oddziału zobowiązali również Zarząd do spotkania z dyrektor Szkoły Podstawowej, w sprawie nadania imienia Szkole Podstawowej w Koźmicach Wielkich. Na tym 119. zebranie zakończyło się.