Sprawozdanie ze 123 spotkania POAK.

W dniu 17 lipca 2009 roku po Mszy św. o godz. 18⁰⁰ i Koronce do Bożego Miłosierdzia spotkaliśmy się na 123 spotkaniu Parafialnego Oddziału Akcji Katolickiej. 

W zebraniu, które pod nieobecność prezes pani Izabelli prowadziła Jadwiga Duda, udział wzięło 17 członków Oddziału.

Po intronizacji krzyża i modlitwie, w której prosiliśmy Ducha Świętego o przymnożenie darów, rozpoczęliśmy konferencję, z materiałów formacyjnych na 2009 r. z cyklu „Akcja Katolicka w służbie życiu" - „Otoczmy troską życie", katecheza III - ks. Tadeusza Borutki pt. „Nie zabijaj".

Na początku, wprowadzając w temat, ksiądz Stanisław nawiązał do poprzednich konferencji, w których mówiliśmy o bioetyce, godności osoby ludzkiej i współczesnych zagrożeniach życia ludzkiego.

Nauka Kościoła i zasady życia chrześcijanina oparte są na dekalogu, danym nam przez Boga. Dekalog jest darem, który ma służyć życiu i rozwojowi ludzi. Człowiek oderwany od Przykazań Bożych, staje się zmęczony, zagubiony. Podstawową przyczyną zagrożenia życia ludzkiego jest osłabienie wrażliwości na Boga i człowieka, na jego godność i życie. Dziś, ludzie coraz częściej próbują udowodnić, że to nie Bóg jest dawcą i Panem życia. Tymczasem ludzie wierzący muszą głosić jedyną prawdę, że życie pochodzi od Boga, jest Jego udziałem i darem, Bóg jest jedynym Panem życia a człowiek nie może nim rozporządzać. Gdy pomija się tę prawdę wtedy rodzi się relatywizm do wartości życia, człowiek zaczyna decydować o wartości życia innych, nawet decyduje o zadaniu mu śmiertelnego ciosu. Na straży wartości życia ludzkiego, jego świętości i nienaruszalności stoi właściwie ukształtowane sumienie. Dlatego istotnym jest, aby nasze sumienie było prawe, by jego  sądy były oparte na prawdzie, by umiało rozróżniać dobro od zła. Głosu sumienia należy słuchać, nie należy go zagłuszać, chociaż nieraz będzie on wymagający a nawet trudny. Zgodnie z jego nawoływaniem należy pomnażać dobro w sobie i wokół siebie, nigdy nie godzić się na zło, angażować się w budowę królestwa życia, prawdy, sprawiedliwości i pokoju, w swoich rodzinach, środowisku, w Ojczyźnie. Dojrzałe sumienie musi być wolne od pychy, obojętności na prawdę, a wrażliwe na miłość, dobro, cierpienie, bliźniego.

W trosce o życie, Kościół każe przestrzegać Przykazań, które chronią życie, bronią godności człowieka, kształtują jego sumienie, stanowczo potępiają wszelkie zasady godzące w życie. Droga do życia prowadzi przez zachowanie zwłaszcza piątego przykazania „Nie zabijaj". Dając człowiekowi życie Bóg żąda, by człowiek go szanował, kochał i rozwijał.

Przykazanie  „Nie zabijaj" wskazuje na granicę, której nie można przekroczyć, wzywa do szanowania życia, jego obrony i postępowania drogą miłości. Zamknięcie się na dar życia ludzkiego, ucieczka od jego obrony, obojętność na los dzieci nienarodzonych i ludzi skazywanych na eutanazję, jest ciężkim grzechem zaniedbania.

Propozycja zadań wynikających z tematu dla nas członków:

- modlitwa indywidualna i wspólnotowa w intencji życia;

- właściwe wychowywanie dzieci i młodzieży;

- w rodzinie, w pracy, w społeczności lokalnej, podejmowanie i wspieranie inicjatyw, rozmów promujących życie, np. duchowa adopcja;

- upowszechniać słownictwo promujące życie, a demaskować nazewnictwo, które godzi w prawo do życia;

- szeroko rozumiana pomoc materialna i wychowawcza rodzinom wielodzietnym, osobom samotnie wychowującym dzieci, a także matkom w stanie błogosławionym, osobom starszym, a zwłaszcza chorym i samotnym;

Ostatnim punktem zebrania było ustalenie obsady Mszy Świętej na następne spotkanie 17 sierpnia b.r. :

 - Komentarz -Żołnierczyk  Anna;

- Czytanie -Kaczor Ewa;

- Modlitwa Wiernych - Dańda Ewa;

- Koronka do Bożego Miłosierdzia - Mistur Tomasz.

- Przygotowanie wydarzeń z życia Kościoła w kraju, Europie i w świecie - Krzysztof Dańda

Spotkanie zakończyliśmy wspólną modlitwą.