.:: KOŹMICE ::. | 137 spotkanie POAK

137 spotkanie POAK

17 września 2010 roku, w piątek, po Mszy św. i Koronce do Bożego Miłosierdzia odbyło się 137 spotkanie Parafialnego Oddziału Akcji Katolickiej, w którym uczestniczyło 12. członków i ksiądz asystent.

Komentarz do Mszy przygotował Józef Duda, lekcję czytał Wojciech Dańda, a modlitwę wiernych Ewa Kaczor, Koronkę do Bożego Miłosierdzia poprowadziła Anna Żołnierczyk.

Pod nieobecność pani prezes spotkanie rozpoczął, codzienną modlitwą członka Akcji Katolickiej, v-ce prezes POAK Krzysztof Dańda, który następnie w imieniu wszystkich członków POAK, złożył imieninowe życzenia ks. Asystentowi.

Tematem spotkania było „Pismo Święto".

Biblia lub inaczej Pismo Święte to termin pochodzący z języka greckiego - wyraz „biblos" oznacza łodygę papirusową, był również używany w odniesieniu do księgi pisanej na papirusie. W czwartym wieku święty Atanazy wprowadził nazwę Pismo Święte, która stała się podstawowym określeniem używanym w nauce katolickiej i dokumentach Kościoła. Nazwa ta podkreśla, że te dzieła, napisane przez ludzi, odznaczają się szczególnym związkiem z Bogiem. Pismo Święte to Pismo Boże pochodzące od Boga. Pismo Święte podzielone jest na 2 główne części: Stary Testament, który opisuje dzieje Narodu Wybranego przed narodzeniem Jezusa i Nowy Testament, który zawiera Ewangelię, Dzieje Apostolskie, listy apostołów i Apokalipsę. Ogółem Pismo Święte zawiera 73 księgi, z czego 46 tworzy Stary Testament, a 27 wchodzi w skład Nowego Testamentu.
Księgi Starego Testamentu umownie podzielono w oparciu o ich treść na trzy grupy ksiąg:

- księgi historyczne (21 Ksiąg: Pięcioksiąg Mojżesza, księga Jozuego, Sędziów i Rut, po dwie księgi: Samuela, Królewskie i Kronik, oraz księgi: Ezdrasza, Nehemiasza, Tobiasza, Judyty, Estery i dwie Księgi Machabejskie),

- księgi dydaktyczne (7 Ksiąg: Hioba, Psalmów, Przysłów - zwana Księgą Przypowieści, Koheleta - czyli Kaznodziei, Pieśń nad Pieśniami, Mądrości oraz Syracha),

- księgi profetyczne (18 Ksiąg: Izajasza, Jeremiasza z Lamentacjami - zwanymi czasem Trenami, Barucha, Ezechiela, Daniela oraz dwunastu Proroków Mniejszych).

W wielu biblijnych księgach Starego Testamentu ukazywany jest obraz Boga przemawiającego do człowieka językiem zjawisk przyrody.
Środowisko przyrodnicze kształtuje wyobrażenia o Bogu. Poprzez zjawiska przyrody Bóg przemawiał do człowieka, objawiał mu swoją potęgę, pozwalał się poznać.

Pismo Święte powstawało przez ponad tysiąc lat. W czasach Mojżesza sporządzono pierwsze inskrypcje wykonane na tablicach kamiennych, gdyż wtedy tylko takiego materiału używano do pisania. Nie była to wygodna metoda, dlatego Mojżesz „zapisywał" swój przekaz przeważnie w ludzkiej pamięci, w której z pokolenia na pokolenie przez długie wieki przechowywano naukę świętą. Stopniowo została ona spisana, gdy pojawiły się nowe techniki pisania. W tworzeniu pism biblijnych brało udział bardzo wielu ludzi - pisali, uzupełniali, przeredagowywali - żyli oni w różnych czasach, warunkach społecznych, gospodarczych, politycznych i kulturowych. Byli to ludzie mówiący i piszący najpierw w języku hebrajskim, a później posługujący się językiem greckim.

Pismo Święte jest zbiorem różnorodnych ksiąg. Do Pisma Świętego należą księgi napisane pod natchnieniem Ducha Świętego. Duch Święty, który udzielał pisarzom natchnienia, wzbudzał wiarę wspólnoty Kościoła. Izraelici wierzyli, że ich księgi święte pochodzą od Boga, otaczali je szczególną troską, przepisywali, a w razie niebezpieczeństwa ukrywali. Tak wyróżnione księgi zostały później zestawione w zbiór. Tej inwentaryzacji dokonywali rabini żydowscy, później czyniły to synody kościelne. W czwartym wieku po Chrystusie proces ten został zakończony i ustalono kanon, czyli zbiór ksiąg natchnionych, których natchnienie potwierdziła wiara Kościoła.

W 1546 roku, kiedy wiara ta została zakwestionowana przez Lutra i innych reformatorów, Sobór Trydencki ogłosił kanon Pisma Świętego ostatecznie i definitywnie zatwierdził jako dogmat wiary.

Biblia na przestrzeni wieków podzieliła ludzi Kościoła. Istnieją różnice między naszą Biblią a Biblią używaną przez wyznawców innych religii: Judaizmu, przez Kościoły protestanckie i prawosławne,

Nowy Testament był pisany w latach 50 - 102. Najstarsze kompletne zestawienie ksiąg Nowego Testamentu zawiera Kodeks Synajski z IV wieku.

Pismo Święte tworzą: cztery Ewangelie i Dzieje Apostolskie, napisane przez św. �?ukasza Ewangelistę, 21 ksiąg Listów apostolskich oraz Księga Apokalipsy (zwana też Księgą Objawienia).

Niektóre religie Pismo Nowego Testamentu przyjmują wybiórczo, jednak wszystkie kościoły chrześcijańskie są w tym temacie zgodne i w całości uznają Pismo Święte.

Jak czytać Pismo św., aby pomogło nam osiągnąć wieczne zbawienie?

W Piśmie Świętym czytamy: „Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości, aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany." ( 2 Tym. 3:16-17 )
Każde słowo zapisane w Biblii ma znaczenie dla życia człowieka.
Po pierwsze możemy stosować Pismo Święte w tym celu, „aby się czegoś nauczyć" - Pismo Święte, jest odpowiedzią na każdy problem człowieka. Czytanie Pisma Świętego to rozmowa z Bogiem, ponieważ kiedy czytamy Biblię Pismo Święte Bóg mówi do nas.

Następnie Pismo Święte jest „pożyteczne do wykrywania błędów". Bóg wskazuje nam nasze błędy ponieważ On wie jak powinniśmy żyć. Wskazuje w jaki sposób możemy zmienić swoje życie aby podobać się Bogu.
Po trzeciej - Pismo jest „pożyteczne do poprawy ". Oznacza to, że Biblia wskazuje, w jaki sposób możemy zmienić swoje życie, aby podobać się Bogu.

I wreszcie, Pismo Święte jest „ pożyteczne do wychowywania w sprawiedliwości " Bóg jest sprawiedliwy i tylko On sprawiedliwie ocenia człowieka.

1. Czytaj Pismo Święte codzienne. Tylko systematyczne czytanie Biblii sprzyja duchowemu rozwojowi.

2. Wyznacz sobie stałą porę i stałe miejsce czytania Słowa Bożego. Najlepiej jest rozmawiać z Bogiem o takiej porze i w takim miejscu, gdzie możesz być oddzielony od otoczenia i wiesz, że nikt nie przerwie tej intymnej rozmowy z Bogiem.

3. Pismo Święte czytaj z głęboką wiarą, z czcią, szacunkiem i pokorą. Miej ufność, że Słowo Boże jest prawdą.

4. Rozpocznij czytanie Biblii od Ewangelii. Po przeczytaniu Nowego Testamentu przejdź do Starego Testamentu. Jeśli natrafisz na niezrozumiałe miejsca Pisma, pozostaw je czasowi, warto zapisać sobie skrót do miejsc, jakich nie rozumiemy.
Warto też zaznaczać sobie te wersety, które w szczególny sposób „mówią" do nas (wydają się trafne, zdają się przemawiać jakby właśnie specjalnie do nas).

5. W modlitwie proś Boga o Ducha Świętego o mądrość, oświecenie umysłu i serca abyś mógł właściwie zrozumieć słowa Pisma.

6. Powoli i z uwagą zgłębiaj treść czytanego fragmentu, w którym każdy werset , a nawet wyraz ma swoje znaczenie i zawiera głębokie prawdy.

7. Zastanawiaj się nad czytanym Słowem. Usiłuj dowiedzieć się, co Bóg chce przez nie powiedzieć ci odnośnie twojego życia. Pomyśl, czy dany fragment zawiera obietnicę, polecenie do wykonania, ostrzeżenie, a może przykład do naśladowania. Szukaj w Biblii odpowiedzi na problemy życia.

8. Staraj się zapamiętać treść czytanego Słowa. Rozmyślaj o nim w wolnych chwilach.

9. Czytanie Biblii połącz z modlitwą. Jeśli w czasie przeznaczonym na czytanie Biblii odczuwasz zniechęcenie lub przygnębienie, to poproś Pana Jezusa Chrystusa o zwycięstwo. Nie odkładaj czytania Słowa na później.

10. Teksty biblijne odnoś przede wszystkim do siebie. Jeśli stwierdzisz, że Słowo nie dociera do ciebie, to skontroluj swój stan duchowy i stosunek do Boga.

11. Szczerze i gorąco pokochaj Słowo Boże. Umiłowanie Pisma Świętego sprawi, że czytanie go będzie nieodzowną koniecznością, której zaspokojenie przynosi radość i głębokie zadowolenie.

12. Zżyj się z Biblią. Uczyń ją dla siebie prawdą , chlebem, drogowskazem i lustrem.

We wszelkich trudnościach z ufnością kieruj się do Bożego Słowa, które da ci poznanie woli Bożej.

13. Swój pogląd na świat kształtuj na bazie Pisma Świętego. Niechaj ono będzie wytycznym twojemu myśleniu i działaniu.

14. Autorytetem twoim niech będzie Pan Jezus Chrystus.

15. Czytaj i studiuj Pismo Święte przez całe życie. Poznane prawdy przekształcaj w czyny.
Od stopnia napełnienia Słowem Bożym zależy twój stan duchowy.

16. Nie należy ograniczać się do czytania tylko Nowego Testamentu. Pożyteczna do nauczania i poznania Boga jest cała Biblia, dlatego warto poznać wszystkie Księgi Biblii i nią żyć.

Dużą pomocą w zgłębianiu natchnionej nauki ksiąg świętych mogą być „kręgi biblijne", różne formy wspólnotowego czytania i rozważania Pisma św.

Chrześcijanie Biblię powinni czytać, ponieważ:

- Znajomość Pisma ułatwia zrozumienie prawd o Królestwie Bożym, sprawia, że wiara staje się dojrzalsza, mądrzejsza.

- Lekturze Biblii towarzyszy Boże błogosławieństwo. We wstępie do Księgi Apokalipsy, - można przeczytać: „Błogosławiony ten, który czyta, i ci, którzy słuchają słów proroctwa..."

- Jeśli akceptujemy Biblię i wymagania przez nią stawiane, to Pismo Święte - kształtuje w nas postawę autentycznej pobożności, czyli postrzegania rzeczywistości po Bożemu.

Kościół Katolicki, w osobach autorów Pisma Świętego i swoich świętych, nie tylko zachęca do poznawania Pisma Świętego, ale też udziela wiernym czytającym Pismo Święte odpustów pod zwykłymi warunkami (m.in. udział w eucharystii i modlitwa w intencjach papieskich).

Wierny, który czyta Pismo Święte jako lekturę duchową z szacunkiem należnym Słowu Bożemu, uzyskuje odpust cząstkowy. Odpust będzie zupełny, jeśli pobożna lektura trwa przynajmniej przez pół godziny. Można go uzyskiwać każdego dnia!

Św. Hieronim, - tłumacz Biblii na łacinę, żyjący w IV wieku - napisał, że „nieznajomość Pisma jest nieznajomością Chrystusa".

Ten, kto nie zna Biblii - przypomina człowieka idącego w ciemnościach. Podkreślił to papież Benedykt XVI, mówiąc: Nikomu nigdy nie wolno zapominać, że Słowo Boże jest lampą dla naszych kroków i światłem na naszej drodze. (...)

Gorliwe czytanie Pisma Świętego, któremu towarzyszy modlitwa, umożliwia tą intymną rozmowę, w której przez czytanie - człowiek słyszy mówiącego Boga, a przez modlitwę - odpowiada z ufną otwartością serca. (Rzym 16.09.2005).

Na zakończenie odbyła się dyskusja, w której głos zabierali: Józef Duda i Marek Kalinowski.

Omówiliśmy również sprawę wyjazdu POAK do Niegowici, na coroczne spotkanie członków i sympatyków Akcji Katolickiej Archidiecezji Krakowskiej w dniu 25 września 2010 r.

Ustaliliśmy obsadę Mszy świętej na trzeci piątek października.