21 października 2011 roku, po Nabożeństwie różańcowym, Mszy świętej i Koronce do Bożego Miłosierdzia odbyło się 149. spotkanie Parafialnego Oddziału Akcji Katolickiej, w którym uczestniczyło 9. członków zwyczajnych, 1 sympatyczka Akcji, oraz ksiądz asystent - Milan Michalak. Komentarz do Mszy przedstawiła Jadwiga Duda, czytanie lekcji - Magdalena Tatara, modlitwę wiernych - Izabella Rozwadowska, a Koronkę do Bożego Miłosierdzia poprowadził Kazimierz Windak. Podczas Mszy św. w homilii ks. asystent mówił o „Obcowaniu Świętych", taki też był temat149 spotkania POAK.
Po Mszy świętej, spotkanie w „Przystani" rozpoczęło się odmówieniem Litanii do św. Siostry Faustyny, którą prowadziła Anna Żołnierczyk,. Świętych obcowanie jest to utrzymywanie relacji między ludźmi żyjącymi na ziemi, oraz tymi, którzy odeszli z tego świata i przebywają być może już w niebie, a może jeszcze w czyśćcu.
1 listopada, w Kościele Rzymskokatolickim (a nie w
Kościele Katolickim - bo np. grekokatolicy za zmarłych modlą sie w okresie
Wielkanocy), obchodzimy uroczystość Wszystkich Świętych. Modląc się słowami
Składu Apostolskiego „ ...Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół
powszechny, Świętych obcowanie, grzechów
odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny...", realizujemy nasza
wiarę.
Katechizm Kościoła Katolickiego naucza, że pojęcie „świętych obcowanie",
zwane inaczej komunią świętych" ma dwa znaczenia: „komunia w rzeczach świętych"
i „komunia między osobami świętymi" (KKK 948). Komunia w rzeczach świętych
oznacza wspólne uczestnictwo wszystkich członków Kościoła w tej samej wierze, w
sakramentach, w charyzmatach i innych darach (KKK 194). Natomiast Komunia między
osobami świętymi, oznacza wspólnotę między trzema stanami Kościoła: wiernymi na
ziemi, duszami zmarłych oczekującymi w czyśćcu na pełne zjednoczenie z Bogiem,
oraz tymi, którzy już mają udział w chwale Bożej w niebie (KKK 195). Tak
więc Wspólnota Kościoła istnieje nie tylko na ziemi, ale przekracza
granice śmierci. Między Kościołem pielgrzymującym na ziemi a tymi, którzy,
odeszli z tego świata istnieje łączność i wzajemne świadczenie sobie dobra. Istnieje
również łączność wiernych żyjących na ziemi ze świętymi w czyśćcu. Zmarli przebywający
w czyśćcu nie mogą już spełniać dobrych uczynków, ani modlić się za siebie, ale
za okazaną pomoc mogą dziękować świętym w niebie, a nam żyjącym na ziemi okazywać
wdzięczność, pomagać, poprzez swoje
modlitwy, upraszać nam łaski u Boga.
Poprzez uroczyste wspominanie świętych, wzywamy ich pomocy i pośrednictwa u Boga. Oni zaś uwielbiają Boga wraz z nami, wstawiają się za nami i proszą Boga o nasze zbawienie oraz o zbawienie ludzi przebywających w czyśćcu. Obcowanie ze świętymi w niebie łączy nas z Chrystusem. Tę wspólnotę zespala wzajemna miłość.
Miłość do Świętych wyrażamy przez naśladowanie ich cnót oraz prosząc ich w modlitwie o pomoc i wstawiennictwo u Boga. Matka Boża i wszyscy Święci kochają nas, myślą o nas, wstawiają się za nami u Boga, pomagają nam się zbawić, chcą się z nami spotkać w niebie. Podobnie pomagają nam zmarli, którzy jeszcze cierpią za swoje winy w czyśćcu. Szczególną pomoc otrzymujemy od naszych bliskich, krewnych, (zmarłych rodziców, przyjaciół, którzy nas bardzo kochali na ziemi.
I my powinniśmy okazywać wszystkim naszą miłość. Powinniśmy kochać nie tylko ludzi żyjących na ziemi, ale również i tych, którzy przeszli już do wieczności. Pamiętając zwłaszcza o zmarłych przebywających w czyśćcu, którzy sami już nie mogą naprawić zła, które popełnili w czasie ziemskiego życia, nie mogą już spełniać dobrych uczynków, ani modlić się za siebie, naszą miłością powinniśmy szczególnie otaczać ich dusze. Aby przynieść im ulgę i skrócić karę czyścową, należy o nich pamiętać nie tylko 2 listopada, ale każdego dnia wspomagać ich swoja modlitwą, odpustami, dobrymi uczynkami zanoszonymi do Boga, a szczególnie Ofiarą Mszy świętej w ich intencji.
Dziś wiele ludzi jest w błędzie, zapomina o Wszystkich Świętych - w Dniu ich uroczystości, a pamięta w tym dniu, o swoich bliskich zmarłych. Dzień zmarłych to Dzień Zaduszny obchodzimy go 2. listopada.
W podsumowaniu spotkania i dyskusji każdy mógł się wypowiedzieć na temat swojego kontaktu z osobami bliskimi, które zmarły. Zebrani dawali różne świadectwa. Głos zabierali ksiądz asystent, Wojciech Dańda, Zofia Batko, Anna Żołnierczyk i inni.
Ksiądz proboszcz dał przykład wyobrażeń ludzi islamu o życiu po śmierci: myślą oni, że czeka ich tam złota komnata i wiele nałożnic.
W chrześcijaństwie człowiek to ciało i dusza, mówił pan Wojtek. Jeżeli dusza przeżywa ból, to cało reaguje poprzez wylanie łez. W chwili śmierci umiera ciało, a dusza ma życie wieczne w zjednoczeniu z Bogiem. Ksiądz proboszcz - powiedział, że: Członkowie Akcji w sposób szczególny powinni świadczyć o kulcie zmarłych i obcowaniu świętych. Dziś coraz bardziej zauważa się, że kult obcowania świętych większy jest na wsi, jak w mieście. Widząc tę pozytywną cechę u koźmickich parafian, troszczących się o dusze zmarłych i ich miejsca ziemskiego pochówku, podjął decyzję, że po śmierci pragnie być pochowany na cmentarzu parafialnym w Koźmicach Wielkich.
Maria Simma - która uważa się za pośredniczkę między duszami czyśćcowymi i światem żyjącym, w swojej książce „Moje przeżycia z Duszami czyśćcowymi" podkreśla, że:
- że nasze życie na ziemi ma jeden najważniejszy cel: przygotowanie się do życia w niebie, do zjednoczenia w miłości z Bogiem i innymi ludźmi.
- że Pan Bóg zdecydowanie zabrania ludziom żyjącym na ziemi wzywania czy wywoływania dusz zmarłych.
- że grzechy, które zadają najwięcej bólu w czyśćcu, to grzechy przeciwko miłości bliźniego, szczególnie brak przebaczenia, nieczystość, zatwardziałość serca, wrogość. Grzechy braku przebaczenia, obmowy i oszczerstwa wymagają wyjątkowo bolesnego i długiego przezwyciężania ich konsekwencji.
- że całkowite zaufanie Bogu w doskonałej miłości i pokorze są najprostszą drogą do nieba.
- że do śmierci trzeba się przygotowywać przez całkowite zawierzenie siebie Bożemu Miłosierdziu i oddanie Jezusowi tego wszystkiego, czym jesteśmy i co przeżywamy, a więc wszystkich swoich lęków, obaw, pytań i wątpliwości.
Pani Maria Simma pisze również o sposobach pomocy duszom czyśćcowym w zmniejszeniu ich cierpień, a w końcu w wyzwoleniu ich z czyśćca. Możemy tym duszom pomóc poprzez:
1. Przede wszystkim przez ofiarę Mszy świętej, której nie można niczym zastąpić. Jest to dla nich najwspanialszy dar, bo w czasie Eucharystii zostaje uobecniona ofiara krzyżowa Chrystusa i Jego ostateczne zwycięstwo nad grzechem i śmiercią w zmartwychwstaniu;
2. Przez cierpienie. Każde cierpienie, czy to fizyczne czy duchowe, ofiarowane za dusze w czyśćcu przynosi im ulgę;
3. Przez modlitwę różańcową;
4. Odprawioną w ich intencji Drogę Krzyżową;
5. Przez zdobywanie dla nich odpustów;
6. Poprzez jałmużny i dobre uczynki;
7. Poprzez palenie świec;
8. Poprzez kropienie wodą święconą.
Zainteresowanym , którzy zechcą pogłębić wiadomości na temat „Obcowania świętych" polecone zostały książki: - Ks. Michał Kaszowski „Ilustrowana encyklopedia dla młodzieży Bóg Człowiek Świat". - Maria Simma - „Moje przeżycia z Duszami czyśćcowymi"
Sprawy z działalności apostolskiej na najbliższy miesiąc:
- 30. października, w niedzielę o godz. 15.00 członkowie POAK poprowadzą Różaniec. będziemy się modlić za Polskę i Polaków.
- 11. Listopada br. o godz. 10.30, w święto 93 rocznicy Odzyskania Niepodległości przez Polskę, w naszej parafii zostanie odprawiona uroczysta Msza święta, w której członkowie Akcji Katolickiej przygotują obsadę liturgiczną.
- Zarząd zwraca się z prośbą do wszystkich parafian, a zwłaszcza członków POAK o składanie próśb i podziękowań do Miłosierdzia Bożego.
- Ksiądz proboszcz ogłosił, że dodatkowo, w każdy II i IV piątek przed Mszą świętą będzie odmawiana Koronka do Miłosierdzia Bożego.
Na zakończenie ksiądz asystent z zebranymi odmówił modlitwę do Michała Archanioła, a pani prezes ustaliła obsadę Mszy świętej na 3. piątek 18 listopada i tym samym zakończyło się 149 spotkanie. Zarząd POAK zaprasza wszystkich członków i sympatyków za miesiąc 18.11. br. na jubileuszowe 150 spotkanie POAK